Perstekst / Press text:

“GETEKEND”

Getekend is de titel die we kozen voor deze tentoonstelling, waarmee we onmiddellijk de dubbele bodem aanraken die in het werk aanwezig is. De verschillende betekenissen van dit woord tonen zich wanneer u het werk ziet. De lijnen, het spel, het zoeken, het willen gezien worden, of net niet, de naam die wordt getekend in het midden van een werk, alsof het de naam is die wil gezien worden, de krassen van wasco op papier zijn zo diep dat het papier als drager te kort schiet, het gaat dwars door alles door. Dit zijn slechts enkele omschrijvingen van de vele lijnen die een mensenleven tekent.

Dit jaar vieren we met de vzw Albe, waar het atelier deel van uit maakt, onze 40ste verjaardag. In vzw Albe willen we een veilige plek aanbieden voor volwassenen met een psychiatrische problematiek en/of een mentale beperking. Naast de onthaal en woonfunctie worden er in Albe verschillende ateliers georganiseerd. Den 138 is geen atelier voor kunstzinnige therapie, het gaat om een creatieve arbeid. Het is een plek waar samenwerken een belangrijk onderdeel vormt. Vaak is het creëren impulsief zonder dat men zich zorgen maakt over de publieke belangstelling of dat er zelfs maar enig verlangen is naar publieke erkenning. Wel is er het menselijk verlangen naar bestaansrecht.

Als het over kunst en handicap gaat bots je vaak op clichés waar je maar moeilijk vanaf komt. Een daarvan is het noodzakelijkerwijs therapeutische doel dat deze praktijken zouden moeten hebben. Hierbij gaat men ervan uit dat we met “genezen” moeten bezig zijn. Daar zijn we dus niet mee bezig. Veel meer willen we de eigenheid onderstrepen wat betreft de plastische en esthetische kwaliteiten van de werken. Ze worden meestal niet bepaald door de keuze van materialen, technieken of thema’s van de conventionele kunstwereld, maar weerspiegelen net een volledig vrij en spontaan creatief proces.

In 1945 koos de Franse kunstenaar Jean Dubuffet de term “art brut” om een vorm van creatie aan te duiden die verband houdt met kunstenaars die vooral autodidact zijn. "Art brut” zo zei hij “is het werk van individuen die op een radicaal andere manier over de wereld denken.” Vervolgens zijn andere termen ontstaan als verschillende varianten van dit begrip. Zo sprak de Engelse kunsthistoricus Roger Cardinal in 1972 van “outsiderkunst” om in bredere zin het hele scala van niet-standaard artistieke praktijken aan te duiden. Outsiderkunst omvat werken die buiten de gebaande paden zijn gemaakt door persoonlijkheden die in geestelijke of maatschappelijke vreemdheid leven en op zoek zijn - vaak in het geheim, meestal voor eigen gebruik - om hun individuele mythologie te materialiseren. Als we in staat zijn deze producties te herkennen en lief te hebben, is dat alleen maar een teken dat ze grenzen aan het universele. En laat dat laatste nu net de lijn zijn die we willen tonen.

Met dank aan Wilfried van Hasselt galerie ArtTelex, en Bonache.