Greet vertelde me met innemende theatraliteit over haar angst voor water. Ze sprak over haar gehandicapte kinderen, over het seksueel misbruik en over haar gevoel soms een egel te zijn. Toen ze in oktober overleed en ik haar kleren kreeg, wilde ik geen afscheid nemen van haar geur. Het rook naar wasmiddel en ongewaterde huid. Ik heb haar kleding aan stukken moeten knippen om ze in het laboratorium te destilleren.

Om van haar kledinggeur een huidparfum te maken.

/

Greet told me with engaging theatricality about her fear of water. She spoke of her disabled children, of the sexual abuse and of her feeling of being a hedgehog at times. When she died last October and I was given her clothes, I did not want to be separated from her smell. The smell of detergent and unwatered skin. I had to cut her clothes in pieces to distil it in the laboratory.

To turn the smell of her clothes into a perfume.